U heeft het eerste nummer van 2013 van uw tijdschrift in handen. Het begin van een nieuw jaar is voor mij als redacteur een mooi moment om de balans op te maken. Terugkijkend op 2012 kan ik constateren dat er veel veranderingen zijn geweest en dat onze redactie in het afgelopen jaar weer op volle sterkte is gekomen.We hebben het lang met een kleine bezetting moeten doen en dat was af en toe best pittig. Nu heeft een aantal zeer gewaardeerde collega’s de redactie versterkt.
Als ik vooruitkijk naar het komende jaar, staan er interessante ontwikkelingen op stapel: dit jaar wordt duidelijk of we intensiever gaan samenwerken met de Nederlandse Vereniging voor Psychotherapie en er zullen flinke discussies worden gevoerd over onderwerpen als de positie van de psychotherapeut in het BIG-register, de btw-verplichting voor niet-BIG-geregistreerde therapeuten en benchmarking. In dat opzicht staan er boeiende tijden voor de deur.
De veranderingen binnen de psychotherapie zetten Louis Sommeling ertoe aan om samen met collega’s een bijdrage te schrijven over de toegevoegdewaarde van Pesso-psychotherapie. Deze vorm van psychotherapie dreigt inde verdrukking te komen in het geweld van zorgverzekeraars, evidence-based werken en benchmarking. De combinatie van Pesso-psychotherapie en verschillende andere vormen van psychotherapie wordt treffend beschreven.
Meer persoonlijke veranderingen worden beschreven door Peter Vermeulen en Danielle Oprel. Vermeulen schrijft een prachtig persoonlijk verhaal over zijn lymfeklierkanker. Hij slaat de psychoanalytische literatuur erop na en beschrijft wat de diagnose en behandeling bij hem en zijn cliënten losmaakt. Een onderwerp waar vaak nog een taboe op rust, want een persoonlijke ramp wordt ineens onderdeel van de therapie. Een ander persoonlijk onderwerp snijdt Oprel aan in haar column. Zij constateert dat de laatste maanden meer van haar cliënten over seks praten. Ze vraagt zich af of dat komt doordat zij zelf recentelijk een aantal boeken over dit onderwerp las en daardoor meer openstaat voor een gesprek over seks, of dat het komt door de populariteit van boeken als Vijftig tinten grijs,waarin zeer expliciete beschrijvingen van sadomasochistische seksscènes voorkomen, waardoor cliënten er makkelijker over praten.
Het derde hoofdartikel in dit nummer gaat over het patiëntenperspectief op herstel bij cliënten met eetstoornissen. Roosen, Davies en Postulart beschrijven in hun onderzoeksartikel welke veranderingen voor cliënten met eetstoornissen belangrijk zijn voor hun herstel. Het blijkt dat cliënten vooral de focus leggen op gedragsmatige veranderingen, zoals het stoppen van eetbuienen braken. Ook komt de ambivalentie die veel cliënten ervaren ten aanzien van hun behandeling naar voren: velen hebben behoefte aan meer motivatie om hun eerstoornis aan te pakken.
Verder in dit nummer een speciale sectie met handboeken.U kent ze wel, die lijvige gebonden boeken die de state of the art moeten weergeven op het gebied van een stoornis of behandeling. Ze staan prachtig in de kast, maar het blijft altijd lastig om ze helemaal te lezen.Wij vonden vijf collega’s bereid ze helemaal te lezen en vast te stellen of het al dan niet de moeite waard is de boeken te lezen en aan te schaffen. Tot besluit beschrijvingen van twee interessante internationale congressen; één over schematherapie en één over het effect van verwaarlozing en mishandeling van kinderen op de ontwikkeling van de hersenen en persoonlijkheid.
Dan rest mij om u veel leesplezier en een mooi 2013 toe te wensen!
