Primaire bibliografie
1. |
Lacan, J. (1982). De individuele mythe van de neuroticus. Of ‘poëzie en waarheid’ in de neurose (vert. J. Quackelbeen). Kultuurleven , 49 (1), 20–35.
|
2. |
Lacan, J. (1983). Een materialistische omschrijving van het fenomeen bewustzijn (vert. J. Waling). Wending, 38(7), 457–463.
|
3. |
Lacan, J. (1984). Het spiegelstadium als vormend voor de functie van het ik zoals die ons gereveleerd wordt in de psychoanalytische
ervaring (vert. J. Quackelbeen). Psychoanalytische Perspektieven, nr. 4/5, 8–15.
|
4. |
Lacan, J. (1985). De agressiviteit in de psychoanalyse (vert. H. Boekraad). Te Elfder Ure, nr. 28 (aflevering 36), 167–187.
|
5. |
Lacan, J. (1990). Televisie (vert. J. Quackelbeen). Leuven/Amersfoort: Acco.
|
6. |
Lacan, J. (1993). Aimée. Een opmerkelijk geval van schizofrenie (vert. J. Moonen). Amsterdam: Candide (in voorbereiding).
|
Secundaire bibliografie
1. |
Adriaensen, M. (1992). Over de subjectwording. Een aantal representaties uit het onderwijs van Lacan. Pegasos. Reeks bij de Psychoanalytische Perspektieven, nr. 6. Gent: Idesça.
|
2. |
Althusser, L. (1976). Freud en Lacan. Te Elfder Ure, nr. 23, 207–230.
|
3. |
Assoun, P.L. (1987). Jacques Lacan of de terugkeer naar Freud. In P.L. Assoun e.a. (red.), Hedendaagse Franse filosofen (pp. 93–115). Assen: Van Gorcum.
|
4. |
Bernet, R. (1992). Wet en natuur bij Kant en Lacan. In Ph. Van Haute & S. IJsseling (red.), Deconstructie en ethiek (pp. 29–49). Leuven: Universitaire Pers Leuven.
|
5. |
Berns, E. (1981). Hoofdstuk VI. De achtergronden. Een literatuuroverzicht. 8. Lacan en de psychoanalyse (pp. 227–231). Briefkaarten
anno 1979–1980 uit Parijs. 7. (pp. 257–259). In E. Berns, S. IJsseling & P. Moyaert (red.), Denken in Parijs. Taal en Lacan, Foucault, Althusser, Derrida. 2e druk. Alphen aan den Rijn/Brussel: Samsom.
|
6. |
Boekraad, H.C. (red.) (1977). Seminar Althusser. De marxistiese filosofie en haar verhouding tot Spinoza en Hegel, Bachelard en Lacan. Nijmegen: SUN.
|
7. |
Buchem, L. van (1991). De talige kleren van een surrealistische keizer (bespreking van D. Macey, Lacan in contexts). Psychologie en Maatschappij, nr. 56, 15 (3), 295–297.
|
8. |
Corveleyn, J. (1992). Het imaginaire en het symbolische in het werk van Lacan. Tijdschrift voor Filosofie, 54(2), 316–320.
|
9. |
Corvez, M. (1971). Structuralisme in de psychoanalyse: Jacques Lacan. In M. Corvez, Structuralisme (vert. F. Oomes) (pp. 93–126). Utrecht/Antwerpen: Het Spectrum.
|
10. |
Dethier, H. (1982). De dood van Jacques Lacan. Lier en Boog, 5 (1), 66–69.
|
11. |
Haute, Ph. van (1986). Lacan en Kojève: het imaginaire en de dialectiek van de meester en de slaaf. Tijdschrift voor Filosofie , 48 (3), 391–415.
|
12. |
Haute, Ph. van (1986). De dynamiek van de analyse in Lacan's eerste teksten. Psychoanalyse, nr. 4, 59–72.
|
13. |
Haute, Ph. van (1987). Het Janusgezicht van de psychoanalyse. De invloed van A. Kojève en M. Heidegger op de psychoanalyse van J. Lacan. Doctoraatsproefschrift, H.I.W., Katholieke Universiteit Leuven.
|
14. |
Haute, Ph. van (1988). Jacques Lacan in gesprek met Hegel en Heidegger. Psychoanalyse, nr. 5, 40–55.
|
15. |
Haute, Ph. van (1989). Psychoanalyse en authenticiteit: Lacan en Heidegger over de tijd. Tijdschrift voor Filosofie, 51, 222–244.
|
16. |
Haute, Ph. van (1989). Het existentialisme van Jacques Lacan. Bijdragen, 50, 40–58.
|
17. |
Haute, Ph. van (1989). Psychoanalyse en filosofie. Het imaginaire en het symbolische in het werk van Jacques Lacan. Leuven: Peeters.
|
18. |
Haute, Ph. van (1990). Taal en subjectiviteit: het ongelukkig onbewuste. In G.A.M. Widdershoven & Th. de Boer (red.), Hermeneutiek in discussie (pp. 48–57). Delft: Eburon.
|
19. |
IJsseling, S. (1969). Filosofie en psychoanalyse. Enige bemerkingen over het denken van Martin Heidegger en Jacques Lacan.
Tijdschrift voor Filosofie, 31, 261–289.
|
20. |
IJsseling, S. (1981). Psychoanalyse en film. Enige opmerkingen over Jacques Lacan. Skrien, nr. 112, 24–29.
|
21. |
Jansson, R. (1986). De vader in aanbieding. Over Lacan en modern vaderschap. Psychologie en Maatschappij, nr. 36, 10 (3), 316–328.
|
22. |
Kerckhove, C. van (1987). Het narcisme van de oneindigheid. Sartre en Lacan. Kritiek, nr. 13, 59–125.
|
23. |
Kivits, T. (1987). Mislukt meesterschap; Freud en Lacan als tragikomische helden (boekbespreking van E. Roudinesco, La Bataille de cent ans. Histoire de la Psychanalyse en France). Intermediair , 23 (41), 29–31.
|
24. |
Kooistra, J. (1988). Denken is bedacht: de geschiedenis van de kwaliteit van het sociaal–wetenschappelijk denken in de 20e eeuw: Skinner, Freud,
Maslow, Lacan. Culemborg: Giordano Bruno.
|
25. |
Kroon, J.A.M. de (1985). Lacan en zijn terugkeer naar Freud. Tijdschrift voor Psychotherapie, 11 (5), 313–326.
|
26. |
Kroon, J.A.M. de (1987). Verlangen en genot. De seksualiteit volgens Lacan. Tijdschrift voor Seksuologie, 11(3), 116–126.
|
27. |
Lammers, S. (1981). Over lust en macht. Feminisme en psychoanalyse opnieuw belicht. Psychologie en Maatschappij, nr. 14, 5 (1), 65–96.
|
28. |
Lammers, S. (1983). De fallus als fraude ofwel: de fallus speelt zijn rol alleen gesluierd (bespreking van J. Mitchell & J.
Rose (eds.), Feminine sexuality. Jacques Lacan and the Ecole Freudienne).In Psychologie en Maatschappij, nr. 24, 7(3), 482–487.
|
29. |
Lammers, S. (1983). Vader of dochter: wie laat zich verleiden? (bespreking van J. Gallop, Feminism and psychoanalysis. The daughter's seduction). Psychologie en Maatschappij, nr. 25, 7 (4), 615–620.
|
30. |
Lock, G. & Roudinesco, E. (1983). Jacques Lacan en het eind van de École freudienne de Paris. De Gids, 146 (7), 528–535.
|
31. |
Marneth, A. (1987/88). ‘De eeuwige Oxymore’. Over de relatie tussen de radikaal–feministiese groep ‘Psych et Po’ en de lacaniaanse
psychoanalyse. La Linea, 2 (3), 38–52.
|
32. |
Miller, J.–A. (1986). De vierledige structuren in het onderwijs van Jacques Lacan (vert. L. Jonckheere). Psychoanalytische Perspektieven , nr. 8, 23–42.
|
33. |
Mooij, A.W.M. (1975). Taal en verlangen. Lacans theorie van de psychoanalyse. Meppel: Boom.
|
34. |
Mooij, A.W.M. (1976). De plaats van de scheiding. Een aspect van de psychoanalytische theorie van Lacan. Amersfoortse Stemmen, 57, 122–124.
|
35. |
Mooij, A.W.M. (1985). Over narcisme bij Freud en Lacan. Te Elfder Ure, nr. 28, 158–167.
|
36. |
Mooij, A.W.M. (1985). De vier vertogen bij Lacan. Te Elfder Ure, nr. 28, 198–211.
|
37. |
Mooij, A.W.M. (1988). Lacan in relatie tot de hermeneutiek. In Th. de Boer e.a. (red.), Hermeneutiek. Filosofische grondslagen van mens– en cultuurwetenschappen (pp. 179–207). Meppel: Boom.
|
38. |
Mooij, A.W.M. (1990). Lacan, kleinzoon van Hegel? In G.A.M. Widdershoven & Th. de Boer (red.), Hermeneutiek in discussie (pp. 58–61). Delft: Eburon.
|
39. |
Mooij, A.W.M. (1992). Commentaar: Kant en Lacan over de wet. In Ph. Van Haute & S. IJsseling (red.), Deconstructie en ethiek (pp. 49–50). Leuven: Universitaire Pers Leuven.
|
40. |
Moyaert, P. (1976). De metafoor en de metonymie als basisstructuren van de taal bij Jacques Lacan. Tijdschrift voor Filosofie, 38, 436–457.
|
41. |
Moyaert, P. (1978/79). Jacques Lacan: de menselijke begeerte en de begeerte van de Ander. Wijsgerig Perspectief op Maatschappij en Wetenschap, 19, 11–15.
|
42. |
Moyaert, P. (1981). De prioriteit van de betekenaar in de betekenisproductie. Vragen bij het statuut van het linguistisch taalteken vanuit de
taalfilosofische reflecties van Derrida, Kristeva en Lacan. Doktoraatsproefschrift, H.I.W., Katholieke Universiteit Leuven.
|
43. |
Moyaert, P. (1981). Jacques Lacan: begeerte – taal – subjectiviteit. In E. Berns, S. IJsseling & P. Moyaert (red.), Denken in Parijs. Taal en Lacan, Foucault, Althusser, Derrida. 2e druk (pp. 33–67). Alphen aan den Rijn/Brussel: Samsom.
|
44. |
Moyaert, P. (1982). De grondstructuur van de taal. Een kritische analyse van de vooronderstellingen van Chomsky in het licht
van de problematiek van Derrida en Lacan. Tijdschrift voor Filosofie, 44, 232–265.
|
45. |
Moyaert, P. (1983). Over het ik bij Freud en Lacan. Tijdschrift voor Filosofie, 45, 388–420.
|
46. |
Moyaert, P. (1983). Taal en onbewuste. Freud en Lacan over de ‘Urverdrängung’. Algemeen Nederlands Tijdschrift voor Wijsbegeerte, 75, 175–182.
|
47. |
Moyaert, P. (1988). Drift, ik–vorming en taal. In A. Vergote, P. Moyaert e.a. (red.), Psychoanalyse. De mens en zijn lotgevallen (pp. 184–223). Kapellen: DNB/Pelckmans.
|
48. |
Moyaert, P. (1990). Jacques Lacan. De eindigheid van de menselijke existentie. Streven, 57, 489–504.
|
49. |
Pleiter, A. (1983). Bonneuil. Een toepassing van lacaniaans denken? Wending, 38 (7), 449–456.
|
50. |
Quackelbeen, J. (1982). Hommage aan Jacques Lacan. De radikale vernieuwer van de psychoanalyse, 1901–1981. Kultuurleven, 49 (1), 36–45.
|
51. |
Quackelbeen, J. (1986). Met Jacques Lacan: een hommage aan Marguerite Duras voor de verrukkelijke Lol V. Stein. Psychoanalytische Perspektieven , nr. 4/5, 16–55.
|
52. |
Quackelbeen, J. (1991). Zeven avonden met Jacques Lacan: psychoanalytische commentaren bij ‘Télévision’. Gent: Academia Press.
|
53. |
Quackelbeen, J. & Verhaeghe, P. (1984). Over alle diskoursopvattingen heen: een formalisatie. De preliminaire vraagstelling
door Lacan, en zijn antwoord met de vier diskours. Psychoanalytische Perspektieve n, nr. 6, 59–81.
|
54. |
Reul–Verlaan, R. (1983). Inleiding. Wending, 38 (7), 437–438.
|
55. |
Roudinesco, E. (1981). Psychoanalyse en psychologie. Een kritiese verdediging van Lacan. Psychologie en Maatschappij, nr. 15, 5 (2), 197–216.
|
56. |
Simon, M. (1980). Jacques Lacan, of het nooit bevredigde verlangen (vert. G. Vossen & H. Maresh). Te Elfder Ure, nr. 27, 86–105.
|
57. |
Swiggers, P. (1979). De opkomst van een ‘nieuwe’ psychoanalyse: Jacques Lacan over psychische causaliteit. Romaneske, 4/4, 10–15.
|
58. |
Teunissen, H. (1982). Het fallocentrisme bij Freud en Lacan. Kanttekeningen bij het debat tussen Lammers en Komter. Psychologie en Maatschappij , nr. 18, 6 (1), 126–133.
|
59. |
Teunissen, H. (1983). Ik ben geen dichter, maar een gedicht. Over de betekenis van Lacan voor de psychoanalyse. Wending, 38 (7), 439–448.
|
60. |
.Tuijl, L. van (1989). Inleiding. In A.E. Poe & J. Derrida, Poe, Lacan, Derrida. De gestolen brief (pp. 26–44). Inleiding en vertaling (uit het Frans en Engels) door L. van Tuijl. Amsterdam: SUA.
|
61. |
Uleman, H. (1989). Bizarrerieën rond een brief (bespreking van Poe, Lacan en Derrida, De gestolen brief). Psychologie en Maatschappij, nr. 49, 13 (4), 412–414.
|
62. |
Valcke, K. & Corveleyn, J. (1989). Honderd jaar psychoanalyse in Frankrijk (bespreking van E. Roudinesco, Histoire de la psychanalyse en France: la bataille de cent ans). Psychologie en Maatschappij , nr. 47, 13 (2), 179–186.
|
63. |
Vanhee, A. (1990). Enkele gedachten uit Lacans presentatie van seminarie VII. Psychoanalytische Perspektieven, nr. 14, 17–23.
|
64. |
Vasterling, V.L.M. (1989). Lacan en Derrida: psychoanalyse of filosofie? Krisis, 9 (1), 18–33.
|
65. |
Vasterling, V.L.M. (1990). Differentie bij Heidegger, Derrida en Lacan: een beknopte inventarisatie. Tijdschrift voor Vrouwenstudies , 392–401.
|
66. |
Vennet, L. van der (1985). Transfert bij Lacan. Psychoanalytische Perspektieven, nr. 7, 119–128.
|
67. |
Vereecken, C. (1989). Lacan, Aristoteles, de Belgen en de woordspeling. Psychoanalytische Perspektieven, nr. 13, 79–83.
|
68. |
Wieland, J.H. (1974). De psychoanalyse van Jacques Lacan. Tijdschrift voor Filosofie, 36 (3), 483–520.
|
69. |
Wouda, L. (1983). Psychoanalyse in Frankrijk na Lacan. Een interview met Maud Mannoni. Psychologie en Maatschappij, nr. 24, 7 (3), 446–454.
|
70. |
Zwart, H. (1987). In afwachting van de waarheid (bespreking van J. Lacan, L'éthique de la psychanalyse). Psychologie en Maatschappij, nr. 39, 11 (2), 217–220.
|