Lacan: een Nederlandstalige bibliografie

Tijdschrift voor Psychotherapie
© Bohn Stafleu van Loghum 1993
10.1007/BF03061790
Lacan: een Nederlandstalige bibliografie
Deze bibliografie is om druktechnische redenen hier geplaatst. Inhoudelijk sluit zij aan op de recensie van Lacan verderop (p. 257).

Frans DepesteleContact Information

(1) 

Samenvatting  
Lacan, J. (1982). De individuele mythe van de neuroticus. Of ‘poëzie en waarheid’ in de neurose (vert. J. Quackelbeen). Kultuurleven , 49 (1), 20–35.
Frans Depestele studeerde geneeskunde en filosofie aan de Katholieke Universiteit Leuven en is als psychiater–psychotherapeut verbonden aan het Medisch Centrum voor Huisartsen te Leuven.
Grotstraat 100, 3200 Aarschot, België.
Afgesloten in maart 1993. De secundaire bibliografie betreft bijna uitsluitend teksten met in de titel een verwijzing naar Lacan. Slechts bij een klein aantal is dat niet het geval. Teksten die niet hoofdzakelijk Lacans werk als thema hebben zijn niet opgenomen. Omdat echter het Lacaniaanse denken in talloze werken al dan niet met veel nadruk aan bod komt, is de grens vaak moeilijk te trekken en blijft het kiezen arbitrair.

Primaire bibliografie
1. 
Lacan, J. (1982). De individuele mythe van de neuroticus. Of ‘poëzie en waarheid’ in de neurose (vert. J. Quackelbeen). Kultuurleven , 49 (1), 20–35.
2. 
Lacan, J. (1983). Een materialistische omschrijving van het fenomeen bewustzijn (vert. J. Waling). Wending, 38(7), 457–463.
3. 
Lacan, J. (1984). Het spiegelstadium als vormend voor de functie van het ik zoals die ons gereveleerd wordt in de psychoanalytische ervaring (vert. J. Quackelbeen). Psychoanalytische Perspektieven, nr. 4/5, 8–15.
4. 
Lacan, J. (1985). De agressiviteit in de psychoanalyse (vert. H. Boekraad). Te Elfder Ure, nr. 28 (aflevering 36), 167–187.
5. 
Lacan, J. (1990). Televisie (vert. J. Quackelbeen). Leuven/Amersfoort: Acco.
6. 
Lacan, J. (1993). Aimée. Een opmerkelijk geval van schizofrenie (vert. J. Moonen). Amsterdam: Candide (in voorbereiding).

Secundaire bibliografie
1. 
Adriaensen, M. (1992). Over de subjectwording. Een aantal representaties uit het onderwijs van Lacan. Pegasos. Reeks bij de Psychoanalytische Perspektieven, nr. 6. Gent: Idesça.
2. 
Althusser, L. (1976). Freud en Lacan. Te Elfder Ure, nr. 23, 207–230.
3. 
Assoun, P.L. (1987). Jacques Lacan of de terugkeer naar Freud. In P.L. Assoun e.a. (red.), Hedendaagse Franse filosofen (pp. 93–115). Assen: Van Gorcum.
4. 
Bernet, R. (1992). Wet en natuur bij Kant en Lacan. In Ph. Van Haute & S. IJsseling (red.), Deconstructie en ethiek (pp. 29–49). Leuven: Universitaire Pers Leuven.
5. 
Berns, E. (1981). Hoofdstuk VI. De achtergronden. Een literatuuroverzicht. 8. Lacan en de psychoanalyse (pp. 227–231). Briefkaarten anno 1979–1980 uit Parijs. 7. (pp. 257–259). In E. Berns, S. IJsseling & P. Moyaert (red.), Denken in Parijs. Taal en Lacan, Foucault, Althusser, Derrida. 2e druk. Alphen aan den Rijn/Brussel: Samsom.
6. 
Boekraad, H.C. (red.) (1977). Seminar Althusser. De marxistiese filosofie en haar verhouding tot Spinoza en Hegel, Bachelard en Lacan. Nijmegen: SUN.
7. 
Buchem, L. van (1991). De talige kleren van een surrealistische keizer (bespreking van D. Macey, Lacan in contexts). Psychologie en Maatschappij, nr. 56, 15 (3), 295–297.
8. 
Corveleyn, J. (1992). Het imaginaire en het symbolische in het werk van Lacan. Tijdschrift voor Filosofie, 54(2), 316–320.
9. 
Corvez, M. (1971). Structuralisme in de psychoanalyse: Jacques Lacan. In M. Corvez, Structuralisme (vert. F. Oomes) (pp. 93–126). Utrecht/Antwerpen: Het Spectrum.
10. 
Dethier, H. (1982). De dood van Jacques Lacan. Lier en Boog, 5 (1), 66–69.
11. 
Haute, Ph. van (1986). Lacan en Kojève: het imaginaire en de dialectiek van de meester en de slaaf. Tijdschrift voor Filosofie , 48 (3), 391–415.
12. 
Haute, Ph. van (1986). De dynamiek van de analyse in Lacan's eerste teksten. Psychoanalyse, nr. 4, 59–72.
13. 
Haute, Ph. van (1987). Het Janusgezicht van de psychoanalyse. De invloed van A. Kojève en M. Heidegger op de psychoanalyse van J. Lacan. Doctoraatsproefschrift, H.I.W., Katholieke Universiteit Leuven.
14. 
Haute, Ph. van (1988). Jacques Lacan in gesprek met Hegel en Heidegger. Psychoanalyse, nr. 5, 40–55.
15. 
Haute, Ph. van (1989). Psychoanalyse en authenticiteit: Lacan en Heidegger over de tijd. Tijdschrift voor Filosofie, 51, 222–244.
16. 
Haute, Ph. van (1989). Het existentialisme van Jacques Lacan. Bijdragen, 50, 40–58.
17. 
Haute, Ph. van (1989). Psychoanalyse en filosofie. Het imaginaire en het symbolische in het werk van Jacques Lacan. Leuven: Peeters.
18. 
Haute, Ph. van (1990). Taal en subjectiviteit: het ongelukkig onbewuste. In G.A.M. Widdershoven & Th. de Boer (red.), Hermeneutiek in discussie (pp. 48–57). Delft: Eburon.
19. 
IJsseling, S. (1969). Filosofie en psychoanalyse. Enige bemerkingen over het denken van Martin Heidegger en Jacques Lacan. Tijdschrift voor Filosofie, 31, 261–289.
20. 
IJsseling, S. (1981). Psychoanalyse en film. Enige opmerkingen over Jacques Lacan. Skrien, nr. 112, 24–29.
21. 
Jansson, R. (1986). De vader in aanbieding. Over Lacan en modern vaderschap. Psychologie en Maatschappij, nr. 36, 10 (3), 316–328.
22. 
Kerckhove, C. van (1987). Het narcisme van de oneindigheid. Sartre en Lacan. Kritiek, nr. 13, 59–125.
23. 
Kivits, T. (1987). Mislukt meesterschap; Freud en Lacan als tragikomische helden (boekbespreking van E. Roudinesco, La Bataille de cent ans. Histoire de la Psychanalyse en France). Intermediair , 23 (41), 29–31.
24. 
Kooistra, J. (1988). Denken is bedacht: de geschiedenis van de kwaliteit van het sociaal–wetenschappelijk denken in de 20e eeuw: Skinner, Freud, Maslow, Lacan. Culemborg: Giordano Bruno.
25. 
Kroon, J.A.M. de (1985). Lacan en zijn terugkeer naar Freud. Tijdschrift voor Psychotherapie, 11 (5), 313–326.
26. 
Kroon, J.A.M. de (1987). Verlangen en genot. De seksualiteit volgens Lacan. Tijdschrift voor Seksuologie, 11(3), 116–126.
27. 
Lammers, S. (1981). Over lust en macht. Feminisme en psychoanalyse opnieuw belicht. Psychologie en Maatschappij, nr. 14, 5 (1), 65–96.
28. 
Lammers, S. (1983). De fallus als fraude ofwel: de fallus speelt zijn rol alleen gesluierd (bespreking van J. Mitchell & J. Rose (eds.), Feminine sexuality. Jacques Lacan and the Ecole Freudienne).In Psychologie en Maatschappij, nr. 24, 7(3), 482–487.
29. 
Lammers, S. (1983). Vader of dochter: wie laat zich verleiden? (bespreking van J. Gallop, Feminism and psychoanalysis. The daughter's seduction). Psychologie en Maatschappij, nr. 25, 7 (4), 615–620.
30. 
Lock, G. & Roudinesco, E. (1983). Jacques Lacan en het eind van de École freudienne de Paris. De Gids, 146 (7), 528–535.
31. 
Marneth, A. (1987/88). ‘De eeuwige Oxymore’. Over de relatie tussen de radikaal–feministiese groep ‘Psych et Po’ en de lacaniaanse psychoanalyse. La Linea, 2 (3), 38–52.
32. 
Miller, J.–A. (1986). De vierledige structuren in het onderwijs van Jacques Lacan (vert. L. Jonckheere). Psychoanalytische Perspektieven , nr. 8, 23–42.
33. 
Mooij, A.W.M. (1975). Taal en verlangen. Lacans theorie van de psychoanalyse. Meppel: Boom.
34. 
Mooij, A.W.M. (1976). De plaats van de scheiding. Een aspect van de psychoanalytische theorie van Lacan. Amersfoortse Stemmen, 57, 122–124.
35. 
Mooij, A.W.M. (1985). Over narcisme bij Freud en Lacan. Te Elfder Ure, nr. 28, 158–167.
36. 
Mooij, A.W.M. (1985). De vier vertogen bij Lacan. Te Elfder Ure, nr. 28, 198–211.
37. 
Mooij, A.W.M. (1988). Lacan in relatie tot de hermeneutiek. In Th. de Boer e.a. (red.), Hermeneutiek. Filosofische grondslagen van mens– en cultuurwetenschappen (pp. 179–207). Meppel: Boom.
38. 
Mooij, A.W.M. (1990). Lacan, kleinzoon van Hegel? In G.A.M. Widdershoven & Th. de Boer (red.), Hermeneutiek in discussie (pp. 58–61). Delft: Eburon.
39. 
Mooij, A.W.M. (1992). Commentaar: Kant en Lacan over de wet. In Ph. Van Haute & S. IJsseling (red.), Deconstructie en ethiek (pp. 49–50). Leuven: Universitaire Pers Leuven.
40. 
Moyaert, P. (1976). De metafoor en de metonymie als basisstructuren van de taal bij Jacques Lacan. Tijdschrift voor Filosofie, 38, 436–457.
41. 
Moyaert, P. (1978/79). Jacques Lacan: de menselijke begeerte en de begeerte van de Ander. Wijsgerig Perspectief op Maatschappij en Wetenschap, 19, 11–15.
42. 
Moyaert, P. (1981). De prioriteit van de betekenaar in de betekenisproductie. Vragen bij het statuut van het linguistisch taalteken vanuit de taalfilosofische reflecties van Derrida, Kristeva en Lacan. Doktoraatsproefschrift, H.I.W., Katholieke Universiteit Leuven.
43. 
Moyaert, P. (1981). Jacques Lacan: begeerte – taal – subjectiviteit. In E. Berns, S. IJsseling & P. Moyaert (red.), Denken in Parijs. Taal en Lacan, Foucault, Althusser, Derrida. 2e druk (pp. 33–67). Alphen aan den Rijn/Brussel: Samsom.
44. 
Moyaert, P. (1982). De grondstructuur van de taal. Een kritische analyse van de vooronderstellingen van Chomsky in het licht van de problematiek van Derrida en Lacan. Tijdschrift voor Filosofie, 44, 232–265.
45. 
Moyaert, P. (1983). Over het ik bij Freud en Lacan. Tijdschrift voor Filosofie, 45, 388–420.
46. 
Moyaert, P. (1983). Taal en onbewuste. Freud en Lacan over de ‘Urverdrängung’. Algemeen Nederlands Tijdschrift voor Wijsbegeerte, 75, 175–182.
47. 
Moyaert, P. (1988). Drift, ik–vorming en taal. In A. Vergote, P. Moyaert e.a. (red.), Psychoanalyse. De mens en zijn lotgevallen (pp. 184–223). Kapellen: DNB/Pelckmans.
48. 
Moyaert, P. (1990). Jacques Lacan. De eindigheid van de menselijke existentie. Streven, 57, 489–504.
49. 
Pleiter, A. (1983). Bonneuil. Een toepassing van lacaniaans denken? Wending, 38 (7), 449–456.
50. 
Quackelbeen, J. (1982). Hommage aan Jacques Lacan. De radikale vernieuwer van de psychoanalyse, 1901–1981. Kultuurleven, 49 (1), 36–45.
51. 
Quackelbeen, J. (1986). Met Jacques Lacan: een hommage aan Marguerite Duras voor de verrukkelijke Lol V. Stein. Psychoanalytische Perspektieven , nr. 4/5, 16–55.
52. 
Quackelbeen, J. (1991). Zeven avonden met Jacques Lacan: psychoanalytische commentaren bij ‘Télévision’. Gent: Academia Press.
53. 
Quackelbeen, J. & Verhaeghe, P. (1984). Over alle diskoursopvattingen heen: een formalisatie. De preliminaire vraagstelling door Lacan, en zijn antwoord met de vier diskours. Psychoanalytische Perspektieve n, nr. 6, 59–81.
54. 
Reul–Verlaan, R. (1983). Inleiding. Wending, 38 (7), 437–438.
55. 
Roudinesco, E. (1981). Psychoanalyse en psychologie. Een kritiese verdediging van Lacan. Psychologie en Maatschappij, nr. 15, 5 (2), 197–216.
56. 
Simon, M. (1980). Jacques Lacan, of het nooit bevredigde verlangen (vert. G. Vossen & H. Maresh). Te Elfder Ure, nr. 27, 86–105.
57. 
Swiggers, P. (1979). De opkomst van een ‘nieuwe’ psychoanalyse: Jacques Lacan over psychische causaliteit. Romaneske, 4/4, 10–15.
58. 
Teunissen, H. (1982). Het fallocentrisme bij Freud en Lacan. Kanttekeningen bij het debat tussen Lammers en Komter. Psychologie en Maatschappij , nr. 18, 6 (1), 126–133.
59. 
Teunissen, H. (1983). Ik ben geen dichter, maar een gedicht. Over de betekenis van Lacan voor de psychoanalyse. Wending, 38 (7), 439–448.
60. 
.Tuijl, L. van (1989). Inleiding. In A.E. Poe & J. Derrida, Poe, Lacan, Derrida. De gestolen brief (pp. 26–44). Inleiding en vertaling (uit het Frans en Engels) door L. van Tuijl. Amsterdam: SUA.
61. 
Uleman, H. (1989). Bizarrerieën rond een brief (bespreking van Poe, Lacan en Derrida, De gestolen brief). Psychologie en Maatschappij, nr. 49, 13 (4), 412–414.
62. 
Valcke, K. & Corveleyn, J. (1989). Honderd jaar psychoanalyse in Frankrijk (bespreking van E. Roudinesco, Histoire de la psychanalyse en France: la bataille de cent ans). Psychologie en Maatschappij , nr. 47, 13 (2), 179–186.
63. 
Vanhee, A. (1990). Enkele gedachten uit Lacans presentatie van seminarie VII. Psychoanalytische Perspektieven, nr. 14, 17–23.
64. 
Vasterling, V.L.M. (1989). Lacan en Derrida: psychoanalyse of filosofie? Krisis, 9 (1), 18–33.
65. 
Vasterling, V.L.M. (1990). Differentie bij Heidegger, Derrida en Lacan: een beknopte inventarisatie. Tijdschrift voor Vrouwenstudies , 392–401.
66. 
Vennet, L. van der (1985). Transfert bij Lacan. Psychoanalytische Perspektieven, nr. 7, 119–128.
67. 
Vereecken, C. (1989). Lacan, Aristoteles, de Belgen en de woordspeling. Psychoanalytische Perspektieven, nr. 13, 79–83.
68. 
Wieland, J.H. (1974). De psychoanalyse van Jacques Lacan. Tijdschrift voor Filosofie, 36 (3), 483–520.
69. 
Wouda, L. (1983). Psychoanalyse in Frankrijk na Lacan. Een interview met Maud Mannoni. Psychologie en Maatschappij, nr. 24, 7 (3), 446–454.
70. 
Zwart, H. (1987). In afwachting van de waarheid (bespreking van J. Lacan, L'éthique de la psychanalyse). Psychologie en Maatschappij, nr. 39, 11 (2), 217–220.
Naar boven